Zagłębienie powstałe po wytopieniu się martwego lodu, w widłach zbiegu dolin Rurzycy i Gwdy, około 500 m na północ od zwartych zabudowań Krępska. Od północy, zachodu i częściowo wschodu otacza je równina sandrowa. Od południa przechodzi w terasy doliny Gwdy.
Zagłębienie wypełnia mozaika bogatych gatunkowo łąk wilgotnych (fot.1) ze związku Calthion i szuwarów, głównie wielkoturzycowych ze związku Magnocaricion, a miejscami także trzcinowych Phragmitetum australis, powstałych na dawnych łąkach. Łąki budowane są przez trawy typowe dla tego rodzaju siedlisk (kostrzewa czerwona, kłosówka wełnista, śmiałek darniowy), różne gatunki turzyc (turzyca zaostrzona, turzyca pospolita, turzyca prosowata) oraz byliny dwuliścienne (knieć błotna, mięta nadwodna, firletka poszarpana, rzeżucha łąkowa, przytulia bagienna, jaskier ostry, niezapominajka błotna, olszewnik kminokolistny, rutewka żółta). Cennym elementem tego kompleksu jest populacja kukułki krwistej.
Od północy, w zagłębienie wcina się klin równiny sandrowej, tworząc niewielki, ale wyróżniający się w krajobrazie garb. Pokrywa go stary, prześwietlony drzewostan sosnowy oraz niewielki płat zubożałej murawy kserotermicznej z dominacją kostrzewy murawowej.
Stanowisko poczwarówki zwężonej Vertigo angustior, a na mineralnym garbie – także rzadkiego, ciepłolubnego chrząszcza, związanego troficznie z poziomką twardawą – Trachys fragariae.
Dla zachowania walorów przyrodniczych tego miejsca niezbędne jest kontynuowanie ekstensywnego użytkowania (koszenia lub wypasu) przy zachowaniu odpowiednich warunków wilgotnościowych.