Niewielkie obniżenie w rozległej wysoczyźnie moreny falistej, wypełnione równiną torfową, otoczone wielkoobszarowymi polami uprawnymi, na zachód od Skrzatusza.
Pod koniec XIX w. wydobywano tu torf, czego pozostałością są liczne torfianki (fot.1, fot.2) oraz wyschnięte już zagłębienia terenu. Ogromną większość równiny pokrywają obecnie gęste i trudne do przejścia zarośla wierzb szerokolistnych Salicetum pentandro-cinereae. W północno-wschodniej części, ponad równinę torfową wznoszą się płaskie pagórki mineralne pokryte ciekawą roślinnością, stojąca na pograniczu muraw bliźniczkowych, ciepłolubnych muraw napiaskowych i łąk zmiennowilgotnych. Występują tu takie gatunki jak: trzęślica modra, wrzos, owsica omszona, dzwonek okrągłolistny (fot. 3), izgrzyca przyziemna, goździk kropkowany, kostrzewa murawowa, przytulia właściwa, jastrzębiec baldaszkowy, świerzbnica polna, kosmatka polna, biedrzeniec mniejszy, macierzanka pospolita, pięciornik kurze ziele.
Położone na skraju tego obiektu oczko wodne to stanowisko rzadkiego chrząszcza –
różnorożka Heterocerus obsoletus, który uznawany jest za gatunek słonolubny.
