Dolny, około 3-kilometrowy odcinek rzeki Rurzycy (fot.1,fot.4), pomiędzy miejscowością Krępsko na południu a linią kolejową na północy.
Jest on kontynuacją niezwykle cennego ciągu obiektów chroniących wyżej położone odcinki rzeki – obszaru Natura 2000 PLH300017 Dolina Rurzycy oraz rezerwatów Dolina Rurzycy, Wielkopolska Dolina Rurzycy, Smolary i Diabli Skok. W przeciwieństwie do nich, omawiany odcinek nie obejmuje roślinności torfowiskowej. Nie ustępuje im jednak pod względem wysokiej naturalności koryta rzecznego oraz otaczającej go roślinności.
Rurzyca meandruje tu pośród różnowiekowych lasów bagiennych (fot.2), należących przede wszystkim do zespołu łęgu olszowo-jesionowego Fraxino-Alnetum. Otaczające drzewa tworzą swoisty tunel, mocno ocieniający koryto rzeki. Tylko miejscami Rurzyca wypływa na niewielkie polanki, zajęte przez fragmenty szuwarów turzycy brzegowej, jeżogłówki gałęzistej, mozgi trzcinowatej, manny mielec i tataraku. Miejscami, przy brzegu widoczne są agregacje mięty nadwodnej i potocznika wąskolistnego. Rzeka jest tu stosunkowo płytka, a jej przezroczyste wody wartko przepływają ponad piaszczysto-żwirowym korytem. Miejscami na zatopionych w rzece głazach i kamieniach widoczne są charakterystyczne, czerwone plamy hildenbrandi rzecznej (fot.3) – gatunku słodkowodnego krasnorostu. W mniej ocienionych odcinakach koryta bogata jest również flora roślin naczyniowych. Dominują wstęgowate, podwodne liście strzałki wodnej oraz podobne do sałaty podwodne liście grążela żółtego. Częste są również zbiorowiska roślinne tworzone przez różne gatunki rdestnic, m.in.: rdestnicę alpejską i grzebieniastą.
Głęboka dolina Rurzycy rozcina rozległą równinę sandrową, tworząc niekiedy ponad 10-metrowej wysokości strome skarpy. Również one w większości oparły się intensywnej gospodarce leśnej. Znaczną ich część pokrywają ponad 100-letnie drzewostany sosnowe (fot.5), reprezentujące zespół subatlantyckiego boru świeżego Leucbryo-Pinetum.
Jest to ostatni, ujściowy odcinek Rurzycy nie objęty żadną formą ochrony. Włączenie go do ochrony rezerwatowej oraz jako obszaru Natura 2000, tak jak pozostałych odcinków cieku, pozwoliło by na zachowanie pełnych walorów przyrodniczych i wizualnych jednej z najcenniejszych dolin rzecznych w północno-zachodniej Polsce.
