Głęboki wąwóz erozyjny (fot. 1, fot.2, fot.3, fot.4), o długości blisko 500 metrów, rozcinający południowe zbocze rynny subglacjalnej, biegnącej przez wschodnią część gminy Szydłowo. Na południowy wschód od wąwozu leży cenny kompleks przyrodniczy, obejmujący jezioro Łachotka oraz otaczające je mokradła i zbocza ze źródliskami. Jar jest kontynuacją tego kompleksu.
Miejscami prawie pionowe, kilkunastometrowe i często osypujące się zbocza wąwozu urozmaicone są licznymi garbami. Sprawia to wrażenie, jakby względnie wąski w stosunku do swojej głębokości wąwóz wił się, opadając w kierunku dolinki. Malowniczości dodają miejscu liczne zwalone w poprzek drzewa, których kłody nierzadko zawisły kilka metrów nad dnem jaru. W zboczach wąwozu liczne są nory ssaków.
Podłoże stanowią tu piaski, żwiry i głazy, zalegające na glinach zwałowych, na których wykształciły się gleby brunatne bielicowe. Roślinność jaru zaburzona jest przez gospodarkę leśną, wyraźnie jednak naturalizuje się, zmierzając w kierunku grądu. Mocno przerzedzony drzewostan budują blisko 100-letnie świerk, sosna, buk, dąb szypułkowy oraz w większości zamarła już brzoza brodawkowata. Młodsze pokolenie stanowi miejscami bardzo liczny grab, buk i jawor. W runie występują gatunki żyznych lasów liściastych: przylaszczka, wiechlina gajowa, nerecznica samcza, zerwa kłosowa, prosownica rozpierzchła, bodziszek cuchnący, dzióbkowiec Zetterstedta. W obrębie wąwozu występuje bogata mykobiota. Można tu spotkać m.in. liczną czarkę szkarłatną Sarcoscypha coccinea (internet).
Wąwóz ma wysokie walory krajobrazowe i geomorfologiczne.