Szeroka na około 30 m linia energetyczna, prawie poprzecznie przecinająca równinę sandrową, na północny zachód od rezerwatu przyrody Kuźnik. W części wschodniej przecina rynnę subglacjalną, zajętą przez jeziora Kuźnickie. W jej obrębie wykształciły się rozległe suche wrzosowiska ( fot.1, fot.2). W większości mają one charakter typowych wrzosowisk knotnikowych Pohlio-Callunetum. W wilgotnych obniżeniach terenu wzbogacają się o gatunki łąk zmiennowilgotnych ze związku Molinietalia. Miejscami nabierają również charakteru bogatych w gatunki ciepłolubne wrzosowisk janowcowych (fot.3). Genisto-Callunetum. W takich płatach, prócz wrzosu, jastrzębca kosmaczka, szczawiu polnego i mietlicy pospolitej, spotykane są m.in.: gorysz pagórkowy, fiołek psi, przytulia właściwa, ciemiężyk białokwiatowy, dziurawiec pospolity, wilczomlecz sosnka. W części wschodniej obszaru pojawiają się płaty nabierające cech jałowczysk. Na okazałych jałowcach we wschodniej części obiektu występuje rzadko spotykany chrząszcz z rodziny kózkowatych – płaskowiak jałowcowy Phymatodes glabratus.